حقیقی: نیم‌فصل خوبی داشتم، حالا حالا‌ها می‌خواهم بازی کنم

به گزارش مجله خبری نگار، علیرضا حقیقی دروازه‌بان هوادار ضمن رضایت از عملکردش در نیم‌فصل اول درباره انتخابش در ابتدای فصل می‌گوید: «نیم‌فصلی که گذشت از لحاظ فوتبالی برایم نیم‌فصل خوبی بود، ولی از لحاظ تیمی پرفراز و نشیب بود. جایگاه دوازدهم، جایگاه بدی نیست، ولی خیلی کار دارد. تفکرات تیم و خود من به شخصه این جایگاه نیست و خیلی باید بهتر عمل کنیم و در جدول بالاتر بیاییم. امسال شرایط جابه‌جایی دروازه‌بان‌ها خیلی سخت بود. همه تیم‌های بزرگ دروازه‌بان‌هایشان را داشتند و فقط یک دروازه‌بان یا نهایت دو دروازه‌بان جابه‌جا شدند و تیم پولدار یا تیم بزرگی باقی نمانده بود. من به جز هوادار، دو پیشنهاد دیگر هم داشتم که یکی از آن‌ها تهرانی بود و دیگری برای شهرستان بود، اما باز هم ترجیح دادم در تهران بمانم و کنار خانواده‌ام باشم. این موضوع منجر به این شد که در خدمت تیم هوادار باشم. یک‌سری مسائل دست خود بازیکن است و یک‌سری مسائل هم دست خود بازیکن نیست. اتفاقاتی در همه دنیا هست که نمی‌خواهم وارد آن بشوم، اما باز هم خدا را شکر می‌کنم. مهم این است که من در هر تیمی باشم، تمام وجودم را می‌گذارم و این برای خودم از همه چیز ارجح‌تر و پراهمیت‌تر است.»

او با ا‌شاره به همکاری با محمود فکری این طور می‌گوید: «ما با آقای فکری شروع کردیم و من هم تجربه کار با ایشان را داشتم و تجربه خیلی خوبی هم بود؛ کاملاً از اخلاق و روحیات همدیگر با خبر بودیم که با هم امسال را استارت زدیم. در یکی، دو جلسه‌ای که پیش از فصل با یکدیگر داشتیم، اتفاق نظر داشتیم که تیم با این بازیکنان باید در یک جایگاه فوق‌العاده فصل را تمام کند، اما فوتبال همین است و شاید همیشه آن چیزی که فکر می‌کنی اتفاق نیفتد. هر تیمی که شروع می‌کند، پیش خودش فکر می‌کند می‌خواهم قهرمان شوم و سهمیه بگیرم و...، اما گاهی اوقات تفکرات مربی یا حتی بازیکن با یکدیگر چفت نمی‌شود. امسال هم برای آقای فکری این اتفاق افتاد و نتوانستند تفکرات‌شان را در تیم پیاده کنند. البته من واقعاً دلایلش را نمی‌دانم و خودشان بهتر می‌دانند. من بعد از جدایی آقای فکری از تیم، با ایشان صحبت کردم، اما در فوتبال این اتفاقات رخ می‌دهد و قرار نیست که همه مربیان و بازیکنان در هر تیمی نتیجه بگیرند.»

حقیقی درباره آینده‌اش و اینکه بعد از دوران بازیگری به جرگه مربیان می‌پیوندد یا نه این طور می‌گوید: «الان زود است که بخواهم درباره بعد فوتبال صحبت کنم، چون حالا حالا‌ها در خدمت‌تان هستم و می‌خواهم بازی کنم. واقعاً به زندگی بعد فوتبال فکر نکرده‌ام که بخواهم وارد عرصه مربیگری یا مدیریت شوم. آدم از فردای خودش هم خبر ندارد و شاید اصلاً نخواهم دیگر در فوتبال باشم، اما درباره اشتباه مربیان باید بگویم هر آدمی در هر جایگاهی از جمله مربی، بازیکن و مدیرعامل اشتباه دارد.»

او درباره حضور مسعود شجاعی به عنوان سرمربی تیمش می‌گوید: من و آقا مسعود از اردو‌های تیم ملی با هم هم‌بازی و هم‌اتاق بودیم. الان هم ایشان وارد عرصه مربیگری شده و قبل از این هم در نساجی با هم هم‌بازی و هم‌اتاق بودیم. من هر کمکی از دستم بربیاید، برای تیمم انجام می‌دهم و اصلا بحث دستیاری مطرح نیست. من دروازه‌بان و بازیکن تیم هستم و اصلا اینطور نیست که نقش دستیار را در تیم داشته باشم. ایشان دستیار‌های خیلی خوبی دارند، مثل برادرشان آقا محمود، آقای عبداللهی و آرفی هستند و مطمئنا آن‌ها کمک می‌کنند. آن صحنه هم اواخر نیمه اول بود و آقا مسعود داشت به رختکن می‌رفت؛ فکر می‌کنم یکی از بازیکنان مصدوم شد و بیرون آمد و با هم صحبت می‌کردیم که سیستم چطور بگذارند که نیمه اول بگذرد و غیبت آن بازیکن احساس نشود.

ما با هم هم‌بازی بودیم و آقا مسعود هم آدمی نیست که بخواهد فرق بکند. او همیشه اصول و چهارچوبی دارد و سعی می‌کند در آن چهارچوب باشد. البته الان کمی رفتارش عوض شده (با خنده)، ولی همیشه دوست‌داشتنی است و من به عنوان برادر و دوست بزرگتر سعی کردم از او یاد بگیرم. برایش از صمیم قلب خوشحالم و آرزو می‌کنم در مسیر جدیدی که قدم گذاشته، بهترین اتفاق‌ها برایش رخ بدهد. وارد شدن در دنیای مربیگری به خصوص در ایران خیلی سخت است و واقعا خوشحالم که توانسته وارد این فضا شود. بهترین‌ها را برایش آرزومندم و امیدوارم در نیم فصلی که با هم هستیم، اتفاقات خوبی رقم بخورد.